Van conflict naar empathie en sociale verandering

Sociale kwesties polariseren en maken dat we de ander als ‘de ander’ zien. Het delen van meningen en politieke opvattingen over thema’s als gender, migratie of klimaatverandering vergroot die afstand. Daarom faciliteer ik reflecties, waarin deelnemers ervaringen en gevoelens delen. Dit creëert ruimte voor dialoog in plaats van conflict. Ik zoek naar wat ons bindt: waarin herkennen we elkaar, en welke inzichten krijgen we over schijnbare tegenstellingen? Vaak blijken ervaringen en gevoelens meer overeen te komen dan gedacht, wat leidt tot empathie voor onszelf én voor de ander.

Ik werk issue-based: via kunst en educatie maak ik urgente maatschappelijke thema’s bespreekbaar. Dat doe ik met persoonlijke verhalen en embodied learning. Persoonlijke verhalen roepen herkenning, inzicht en empathie op en maken thema’s tastbaar, los van abstracte discussies. Embodied learning betekent: niet alleen denken of praten, maar fysiek en emotioneel doorleven. Via theater en interactieve werkvormen worden complexe onderwerpen invoelbaar en toegankelijk.

Deelnemers ervaren dat hun perspectief niet vaststaat, maar gevormd wordt door ervaringen en sociale structuren. Zo ontstaat ruimte voor nieuwe inzichten en empathie. Door verhalen te delen en écht naar elkaar te luisteren, komt sociale verandering op gang—het uiteindelijke doel van mijn werk.

Mijn methodiek: Theater of Living Stories

Meer over mijn visie en praktijk is te vinden in Theater of Living Stories, mijn onderzoek naar hoe reflectie op persoonlijke verhalen en embodied learning bijdragen aan sociale verandering. Hierin dient het participatieproject dat ik tijdens mijn Master Issue Based Art Education (2024) realiseerde in post-conflict Belfast, waar veertig mannen reflecteerden op mannelijkheid en nationalisme, als casestudy in dit onderzoek.